داســتان من و تو ورد زبانــــها شـــده اســـت

خنده دار است كه از سوي تو حاشا شده است

از تو بخــشش، كرم و لطف و عنايــات فزون

از مـن اســـباب گنـــه باز مـــهيا شده اســــت

مـــن و تــو صــورت يــك مســـئله هستيم و لي

حـــل اين مســـئله صـــدقـــرن معــما شده است

عــــينكي هســــت به چــــشمان يقيــــنم به يقــين

كــــه زانفـــاس هوس شــــيشه ان ، هاشده است

دل كــــلاســـيت و مـــن طــفــل دبســـــتاني ان

چون تو داخل بشـــوي حكم به بــرپا شــده است

ســــرخـــوش ان عاشق بيدل كه چو ماه شب نو

بســـــكه انگشــــت نــما آمـــده رسوا شده است